Het behandelen van psychische problemen maakt onderdeel uit van geestelijke gezondheidszorg. Maar wat als patiënten een verstandelijke beperking hebben? Wat als praten en inzicht hebben/bieden onmogelijk lijkt? Stappen we dan over op niet-talige therapieën? Of moeten we ook buiten de patiënt kijken en meer met zijn context werken? Wie deze voordracht graag inkijkt, kan hier de presentatie downloaden
Bewust op een meer zintuiglijke manier